سرطان با بیش از ۱۲ میلیون مورد جدید و نزدیک به ۷٫۶ میلیون مرگ در سال ۲۰۰۷ در حال حاضر به عنوان سومین عامل مرگ و میر در سطح جهان محسوب می شود.
همانطور که می دانید سرطان به جز درد جسمی و عذابی که برای فرد دارد تأمین هزینه های ناشی از دارو و درمان هم دارد.

با شرایط فعلی و بحث کرونا و کم کارشدن سرپرستان خانواده این مشکل بزرگتر هم شده درست مثل یک توده سرطانی که در حال گسترش و از بین بردن بافت های سالم بدن است، فکر تأمین هزینه ها درحال ویران کردن زندگی خانواده ای است که درحال پرستاری از یک فرد مبتلا می باشد.

نقش مؤسسات خیریه در حمایت از بیماران مبتلا به سرطان:

مؤسسات خیریه با حضور و نقش پر رنگ خود در این میدان قدم گذاشتن تا با جمع آوری کمک های مالی مردم مرحمی بر زخم خانواده های آبرومندی باشند که در تأمین مایحتاج خانواده نیز مانده اند چه برسد به هزینه های بالای درمان این بیماری مهلک. مؤسسات خیریه با قراردادن این مطلب در سرلوحه خود “که هیچ بیمار مبتلا به سرطان نباید تنها به دلیل مشکلات مالی دست از مبارزه با بیماری سرطان بردارد و تسلیم بیماری سرطان گردد” توانسته اند بخشی از هم و غم های عزیزان را مرتفع سازند.

این مؤسسات بخشی از خدمات درمانی را به صورت رایگان در اختیار عزیزان قرار می دهند. خدماتی از جمله هزینه رفت و آمد یک بیمار مبتلا به سرطان با حضور یک همراه جهت درمان همچنین اقامت ایشان طی درمان و تأمین غذا و پوشاک که البته تمامی این موارد با کمک های مردمی به مؤسسات تأمین می گردد.

خیریه ها با هدف حمایت از بیماران مبتلا به سرطان بحث حمایت از سرپرست خانوار این عزیزان را نیز دربرنامه خود قرار دادند که به دلیل بیماری توان تأمین خانواده را ندارد از این بین می توان به فراهم نمودن شرایط مساعد برای ادامه تحصیل، فعالیت اجتماعی و حتی ازدواج فردی از این خانواده را نام برد.

اما مورد دیگر بحث حمایت اجتماعی از یک بیمار مبتلا به سرطان در جامعه می باشد که متأسفانه این مهم، شرایط قابل قبولی در جامعه ما ندارد.انجمن های بیشتری لازم است وارد بحث شوند تا شرایط را تغییر دهند. باید محیطی را فراهم شود تا در آن مردی که تحصیلات پایین دارد و توانایی انجام کار در زمینه های تخصصی تر را ندارد هم محیا شود و یا آن زنی که به هر دلیلی شوهرش را از دست داده و به تنهایی امرا معاش می کند هم بتواند به زندگی شرافت مندانه و آبرومند ادامه دهد.

امید است در آینده ای نه چندان دور با حضور انجمن های خیریه و کمک خیرین گرامی این مسائل هم حل شود و ما دیگر شاهد رویدادهای تلخ در این زمینه نباشیم.

تأثیر استرس و نگرانی در رشد و پیشرفت سرطان:

در بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان، بیماری و حتی اسم سرطان برایشان ایجاد استرس می کند. برخورد هر فرد با این بیماری با دیگری متفاوت است. افرادی که سعی می کنند استرس خود را با رفتارهای پرخطری مانند سیگار کشیدن، نوشیدن الکل یا بی تحرکی و تنبلی کنترل کنند ممکن است بعد از درمان سرطان کیفیت زندگی پایین تری داشته باشند. برعکس افرادی که می توانند از راه کارهای موثر مقابله با استرس استفاده کنند ریلکسشن و تکنیک های مدیریت استرس کمتر افسرده یا عصبانی می شوند و علایم مرتبط با سرطان و درمان در آنها کمتر دیده می شود با این حال هیچ شواهدی وجود ندارد که درمان موفق استرس موجب افزایش طول عمر بیمار مبتلا به سرطان شود.

شواهد نشان داده استرس ها می توانند توانایی رشد و انتشار یک تومور را تحت تأثیر قرار دهد و در مدت زمانی کوتاه موجب گسترش به سایر اعضاء بدن بیمار شود که این خود پروسه درمان را طولانی و سخت می کند.

با وجود این که هنوز هیچ شواهدی قوی وجود ندارد که استرس به طور مستقیم نتایج سرطان را تحت تأثیر قرار دهد اما بیمارانی که در مواجه با استرس های شدید قرار می گیرند دچار احساس درماندگی و ناامیدی از درمان را تجربه خواهند کرد. ما در این مقاله سعی در بررسی تأثیرات مخرب استرس بر رشد سرطان در بدن فرد مبتلا داریم. در ادامه راه های کم کردن استرس برای بیمار مبتلا به سرطان را به شما معرفی می کنیم.

رفتار مناسب با یک بیمار مبتلا به سرطان چه رفتاری است؟

مهم ترین تأثیرات روحی و روانی را خانواده و بعد اجتماع بر فرد مبتلا به سرطان خواهد گذاشت.

محیط خانواده می تواند مأمن امنی باشد سرشار از حس دوست داشته شدن و امیدواری برای یک بیمار مبتلا به سرطان که خود را به پایان خط زندگی نزدیک می بیند معمولاً این افراد بسار ناامیدانه به مسائل اطراف نگاه می کنند مادام بهانه گیری دارند که این موجب خسته تر شدن همراه بیمار می شود چرا که پیگیری موارد درمان و امور مربوط به هزینه داروها و تأمین تغذیه مناسب برای بیمار مبتلا به سرطان به اندازه کافی موضوع خسته کننده و استرس زایی هست برای خانواده بیمار.اما چاره چیست؟

باید بتوانیم در کنار ایجاد آرامش برای بیمار، خود هم به مرحله ای از آرامش رسیده باشیم و در تلاش باشیم تا لحظه ای ناامیدی را در حس و حال خود وارد نکرده و این اطمینان را به خود بدهیم که در تلاش برای انجام بهترین ها برای عزیز بیمارمان هستیم.

پس بهتر است در ابتدا به خانواده و تأثیرات رفتاری خانواده بر فرد مبتلا بپردازیم:

آیا اعضا خانواده خود به این اصل مهم رسیده اند که تحت هر شرایطی باید روحیه خود را حفظ کرده و جلوی هر گونه بحث و مشاجره با بیمار را بگیرند حال چرا از واژه مشاجره استفاده کردم؟

بیمار مبتلا گاهاً به دلیل ضعف عمومی بدن و تأثیرات ناشی از شیمی درمانی،توانایی کنترل اعصاب خود را ندارند و با کوچکترین تنشی پرخاش خواهد کرد معمولاً بهانه گیر می شود و اعلام عجز و ناتوانی در انجام امور روزمره خود را دارد پس ناگزیر این امور را به اطرافیان خود واگذار می کند. بنابراین پیشنهاد ما برای شما همراه گرامی هرچه صبورتر بودن حین پرستاری از بیمار است.و درک این مطلب که فرد بیمار تا چه اندازه نیاز به کمک و همراهی ما دارد.

راه حل دیگری که می شود به آن اشاره کرد استفاده از جلسات روان درمانگری و مشاوره های روانشناسی هست چرا که در اتاق مشاوره بیمار می تواند با فراق بال با مشاور و یا همان محرم اسرار درد دل کند و متقابلاً پزشک و یا مشاور می توانند با ارائه راه حل های منطقی بیمار را از شر افکار ناامید کننده رها کند.

 

حتی در این خصوص مؤسسات خیریه بسیاری هستند که می توانند در این راه همراه شما باشند گاهاً این مؤسسات با فراهم سازی محیط هایی شاد و سرگرم کننده علاوه بر ارائه خدمات مشاوره ای، از بیماران مبتلا به سرطان می خواهند تا مشغول فعالیت های مختلف شوند مثل ساخت و سایل دست ساز شعر خوانی و مشاعره دورهم نشینی و نقل داستان های امیدوار کننده ورزش های سبک که موجب تحرک در بیمار شود و خیلی موارد دیگر که همه اینها می توانند در ایجاد روحیه ای شاد همراه با امیدواری برای ادامه زندگی در کنار سرطان مثمرثمر واقع شود.

 

شاید لازم باشه بحث تغذیه را هم در این باب مطرح کنیم بله تغذیه سالم هم نقش بسزایی در روحیه شاد در بیمار دارد مصرف روزانه دم نوش هاس نشاط آور حایز اهمیت است.

زندگی همچنان ادامه دارد…..